Ne öğrendim biliyor musunuz?

Herkese merhaba. Ben geldim. Melduş yine karşınızda. Nasılsınız? Hayat nasıl ilerliyor? anlatın bakalım neler yapıyorsunuz? Ben aynı bildiğiniz gibi, ev, iş, ve bilgisayar üçlüsü içinde yoğruluyorum. Kitaplarımla, yazılarımla, işimle, sizlerle mutluluğumu korumaya çalışıyorum. Ne öğrendim biliyor musunuz? 33 yaşındayım ve bu zamana kadarki hayat yolculuğumda her şeyi ve herkesi çok umursadım, çok ciddiye aldım. Kendimi çok anlatmaya çalıştım. Sürekli özür diledim ya da teşekkür ettim. “Aman beni yanlış anlamasınlar, aman her şey yolunda olsun, aman kimse hakkımda yanlış bir kanıya varmasın……..” diye düşündüm, çırpındım durdum. Sonra; bu kadar ince düşünmeme bu kadar düşünceli davranmama rağmen hiç değer görmediğimi bilakis insanların alaylı üslup ve davranışlarına maruz kaldığımı fark ettim. Kibarlığımın ciddiye alınmadığını gördüm. Empati yaptığınız vakit bu durumun beni ne kadar üzdüğünü ve yıprattığını tahmin edersiniz. Gerçekten çok kırıcı ve çok incitici. Kafamda hep deli sorularla mücadele ettim. O sorular hep “Neden?” ile başlıyordu. Neden?, niye?, niçin?…. Mantıken, kibar davrandığınızda ve konuştuğunuzda karşılık olarak aynı zarafeti bekliyorsunuz çünkü karşı taraftan. Görmediğinizde de fazlasıyla üzülüyorsunuz. Yaşayanlar ne demek istediğimi çok iyi anlar.

Peki tüm bunları ben neden sizlerle paylaşmak istedim?

Hayat o kadar başarılı bir öğretmen ki güzel insanlar, bir güzel nasihatin yapamadığını öyle güzel anlatıyor ve öğretiyor ki insana. Böyle acımasızca tokat gibi vuruyor insanın yüzüne. Kişisel defolarımızı, değişmesi gereken yanlarımızı, törpülenmesi zorunlu ne varsa… Çok ciddi üslup sorunları var insanlarda. İletişimsizlik almış başını gidiyor. İnsanlar birbirleriyle nasıl konuşması gerektiğini hiç bilmiyorlar, hatalarını kabul etmiyorlar, ciddi bir manipülasyon problemi yaşanıyor. Önceki yazılarımda “Gaslighting” konusunu işlemiştim hatırlarsanız. Bu durum da çağımızın önemli sorunlarından biri insanların maruz kaldığı. Değersizlik hissi. Saygı görmeme. Sevgisizlik. Yıpratıcı ve yıkıcı eleştiriler. Modunuzun sürekli alaşağı edilmeye çalışılması vb….. Farkına geç varmış olsam da kendi adıma, hepimiz bir şekilde kendi kendini sorgulayan, eleştiren ve yargılayan bireylere dönüştürüldük başkaları tarafından. Ama bu pozitif anlamda değil ne yazık ki negatif anlamda ilerledi. Sonuç; MUTSUZ VE KENDİNDEN ŞÜPHE EDEN İNSAN TOPLULUĞU….

Peki tüm bunları kendimden yola çıkarak ben niçin kaleme aldım?

Çünkü ben de çok fazla şey yaşadım ve çok fazla şey öğrendim. Kendimdeki defoları, eksikleri, düzeltmem gereken her ne varsa hayat tokat gibi vurdu yüzüme her yaş alışımda. Her seferinde de pek bir acımasız davrandı sağ olsun 😊 Hani yazımın başında sizlere 33 yaşında genç bir kadın olarak, bu yaşıma kadar ki sürecimi anlattım ya, işte o bahsettiğim şeyler beni ben yapan şeyler. Ben çok kibar bir annenin kızı olarak büyüdüğüm için insanlar bendeki kibar tutum ve davranışları, söylemleri ya abartılı buldu çoğu zaman ya alaylı karşılık vererek ciddiye almadı. Ben zarif davrandıkça karşımdaki insanlar bana kendimi değersiz hissettirmeye çalıştı. Bir gün oturdum ve ciddi ciddi bunu düşündüm gerçekten. Tıpkı Buz Devri filminde Sid karakterinin kendisiyle yaşadığı yüzleşme gibi oldu biraz ama tabi onun daha düşündürücü versiyonu ile sordum kendime bu soruyu; “Benim sorunum ne?”. Benim bir sorunum yoktu aslında hala daha yok çok şükür😉 Ama aslında oldukça büyük bir sorun vardı gözle görünür olan. “Herkesi kendim gibi sanmam, herkese hak ettiklerinden fazla değer vermem, zarif olmayan birine ısrarla zarafeti öğretmeye çalışmam, insanları olduğu gibi kabul etmeyerek değişmelerini beklemem, vb… Peki sonuç? Ne mi? Hala zarafetimi koruyorum, hala kibar davranan ve konuşan bir insanım, hala kendim gibi olmaya devam ediyorum ve insanlar anlamıyor diye kimliğimden kişiliğimden benliğimden de ödün vermiş değilim. Ben olmaktan vazgeçmedim çevremi BEN-leştirmeye çalışmaktan vazgeçtim. Olduğum personayı koruyarak zaaflarımı yok ettim. Ve işte bugün BEN, GÜÇLÜ bir BEN olarak hala yürüyorum kendi yolumda aynı BEN olarak. Ben Melda Özen. Haftaya görüşmek üzere güzel insanlar. Sevgiler…

Melda Özen

İlginizi çekebilir:

Sosyal Etkİletişim

Sık yapılan iletişim hataları

İlgili